апратэстава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апратэсту́ю |
апратэсту́ем |
2-я ас. |
апратэсту́еш |
апратэсту́еце |
3-я ас. |
апратэсту́е |
апратэсту́юць |
Прошлы час |
м. |
апратэстава́ў |
апратэстава́лі |
ж. |
апратэстава́ла |
н. |
апратэстава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апратэсту́й |
апратэсту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апратэстава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апратэсто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апратэсто́ваны |
апратэсто́ваная |
апратэсто́ванае |
апратэсто́ваныя |
Р. |
апратэсто́ванага |
апратэсто́ванай апратэсто́ванае |
апратэсто́ванага |
апратэсто́ваных |
Д. |
апратэсто́ванаму |
апратэсто́ванай |
апратэсто́ванаму |
апратэсто́ваным |
В. |
апратэсто́ваны апратэсто́ванага |
апратэсто́ваную |
апратэсто́ванае |
апратэсто́ваныя апратэсто́ваных |
Т. |
апратэсто́ваным |
апратэсто́ванай апратэсто́ванаю |
апратэсто́ваным |
апратэсто́ванымі |
М. |
апратэсто́ваным |
апратэсто́ванай |
апратэсто́ваным |
апратэсто́ваных |
Кароткая форма: апратэсто́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012.
апратэсто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апратэсто́ўванне |
Р. |
апратэсто́ўвання |
Д. |
апратэсто́ўванню |
В. |
апратэсто́ўванне |
Т. |
апратэсто́ўваннем |
М. |
апратэсто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апратэсто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
апратэсто́ўваецца |
апратэсто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
апратэсто́ўваўся |
апратэсто́ўваліся |
ж. |
апратэсто́ўвалася |
н. |
апратэсто́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апратэсто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апратэсто́ўваю |
апратэсто́ўваем |
2-я ас. |
апратэсто́ўваеш |
апратэсто́ўваеце |
3-я ас. |
апратэсто́ўвае |
апратэсто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
апратэсто́ўваў |
апратэсто́ўвалі |
ж. |
апратэсто́ўвала |
н. |
апратэсто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апратэсто́ўвай |
апратэсто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апратэсто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апраўда́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
апраўда́льна |
апраўда́льней |
- |
апраўда́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апраўда́льны |
апраўда́льная |
апраўда́льнае |
апраўда́льныя |
Р. |
апраўда́льнага |
апраўда́льнай апраўда́льнае |
апраўда́льнага |
апраўда́льных |
Д. |
апраўда́льнаму |
апраўда́льнай |
апраўда́льнаму |
апраўда́льным |
В. |
апраўда́льны (неадуш.) апраўда́льнага (адуш.) |
апраўда́льную |
апраўда́льнае |
апраўда́льныя (неадуш.) апраўда́льных (адуш.) |
Т. |
апраўда́льным |
апраўда́льнай апраўда́льнаю |
апраўда́льным |
апраўда́льнымі |
М. |
апраўда́льным |
апраўда́льнай |
апраўда́льным |
апраўда́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апраўда́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
апраўда́насць |
Р. |
апраўда́насці |
Д. |
апраўда́насці |
В. |
апраўда́насць |
Т. |
апраўда́насцю |
М. |
апраўда́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
апраўда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апраўда́нне |
апраўда́нні |
Р. |
апраўда́ння |
апраўда́нняў |
Д. |
апраўда́нню |
апраўда́нням |
В. |
апраўда́нне |
апраўда́нні |
Т. |
апраўда́ннем |
апраўда́ннямі |
М. |
апраўда́нні |
апраўда́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.