апратэстава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апратэстава́нне | |
апратэстава́ння | |
апратэстава́нню | |
апратэстава́нне | |
апратэстава́ннем | |
апратэстава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)