сунасле́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунасле́днік | 
			сунасле́днікі | 
			
		
			| Р. | 
			сунасле́дніка | 
			сунасле́днікаў | 
			
		
			| Д. | 
			сунасле́дніку | 
			сунасле́днікам | 
			
		
			| В. | 
			сунасле́дніка | 
			сунасле́днікаў | 
			
		
			| Т. | 
			сунасле́днікам | 
			сунасле́днікамі | 
			
		
			| М. | 
			сунасле́дніку | 
			сунасле́дніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
сунасле́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунасле́дніца | 
			сунасле́дніцы | 
			
		
			| Р. | 
			сунасле́дніцы | 
			сунасле́дніц | 
			
		
			| Д. | 
			сунасле́дніцы | 
			сунасле́дніцам | 
			
		
			| В. | 
			сунасле́дніцу | 
			сунасле́дніц | 
			
		
			| Т. | 
			сунасле́дніцай сунасле́дніцаю | 
			сунасле́дніцамі | 
			
		
			| М. | 
			сунасле́дніцы | 
			сунасле́дніцах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
суні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			суні́зм | 
			
		
			| Р. | 
			суні́зму | 
			
		
			| Д. | 
			суні́зму | 
			
		
			| В. | 
			суні́зм | 
			
		
			| Т. | 
			суні́змам | 
			
		
			| М. | 
			суні́зме | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
суніма́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			суніма́юся | 
			суніма́емся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			суніма́ешся | 
			суніма́ецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			суніма́ецца | 
			суніма́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			суніма́ўся | 
			суніма́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			суніма́лася | 
		
		
			| н. | 
			суніма́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			суніма́йся | 
			суніма́йцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			суніма́ючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
суніма́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			суніма́ю | 
			суніма́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			суніма́еш | 
			суніма́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			суніма́е | 
			суніма́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			суніма́ў | 
			суніма́лі | 
		
		
			| ж. | 
			суніма́ла | 
		
		
			| н. | 
			суніма́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			суніма́й | 
			суніма́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			суніма́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
суні́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			суні́т | 
			суні́ты | 
			
		
			| Р. | 
			суні́та | 
			суні́таў | 
			
		
			| Д. | 
			суні́ту | 
			суні́там | 
			
		
			| В. | 
			суні́та | 
			суні́таў | 
			
		
			| Т. | 
			суні́там | 
			суні́тамі | 
			
		
			| М. | 
			суні́це | 
			суні́тах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsbm1984.
суні́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			суні́тка | 
			суні́ткі | 
			
		
			| Р. | 
			суні́ткі | 
			суні́так | 
			
		
			| Д. | 
			суні́тцы | 
			суні́ткам | 
			
		
			| В. | 
			суні́тку | 
			суні́так | 
			
		
			| Т. | 
			суні́ткай суні́ткаю | 
			суні́ткамі | 
			
		
			| М. | 
			суні́тцы | 
			суні́тках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.