сунасле́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сунасле́днік сунасле́днікі
Р. сунасле́дніка сунасле́днікаў
Д. сунасле́дніку сунасле́днікам
В. сунасле́дніка сунасле́днікаў
Т. сунасле́днікам сунасле́днікамі
М. сунасле́дніку сунасле́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)