Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

Карпяшы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карпяшы́
Р. Карпяшо́ў
Д. Карпяша́м
В. Карпяшы́
Т. Карпяша́мі
М. Карпяша́х

карса́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карса́ж карса́жы
Р. карса́жа карса́жаў
Д. карса́жу карса́жам
В. карса́ж карса́жы
Т. карса́жам карса́жамі
М. карса́жы карса́жах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

карса́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карса́к карсакі́
Р. карсака́ карсако́ў
Д. карсаку́ карсака́м
В. карсака́ карсако́ў
Т. карсако́м карсака́мі
М. карсаку́ карсака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карса́кавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карса́кавіцкі карса́кавіцкая карса́кавіцкае карса́кавіцкія
Р. карса́кавіцкага карса́кавіцкай
карса́кавіцкае		 карса́кавіцкага карса́кавіцкіх
Д. карса́кавіцкаму карса́кавіцкай карса́кавіцкаму карса́кавіцкім
В. карса́кавіцкі (неадуш.)
карса́кавіцкага (адуш.)		 карса́кавіцкую карса́кавіцкае карса́кавіцкія (неадуш.)
карса́кавіцкіх (адуш.)
Т. карса́кавіцкім карса́кавіцкай
карса́кавіцкаю		 карса́кавіцкім карса́кавіцкімі
М. карса́кавіцкім карса́кавіцкай карса́кавіцкім карса́кавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Карса́кавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карса́кавічы
Р. Карса́кавіч
Карса́кавічаў
Д. Карса́кавічам
В. Карса́кавічы
Т. Карса́кавічамі
М. Карса́кавічах

Карсакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карсакі́
Р. Карсако́ў
Д. Карсака́м
В. Карсакі́
Т. Карсака́мі
М. Карсака́х

Карсако́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карсако́вічы
Р. Карсако́віч
Карсако́вічаў
Д. Карсако́вічам
В. Карсако́вічы
Т. Карсако́вічамі
М. Карсако́вічах

карса́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карса́р карса́ры
Р. карса́ра карса́раў
Д. карса́ру карса́рам
В. карса́ра карса́раў
Т. карса́рам карса́рамі
М. карса́ру карса́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карса́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карса́рскі карса́рская карса́рскае карса́рскія
Р. карса́рскага карса́рскай
карса́рскае		 карса́рскага карса́рскіх
Д. карса́рскаму карса́рскай карса́рскаму карса́рскім
В. карса́рскі (неадуш.)
карса́рскага (адуш.)		 карса́рскую карса́рскае карса́рскія (неадуш.)
карса́рскіх (адуш.)
Т. карса́рскім карса́рскай
карса́рскаю		 карса́рскім карса́рскімі
М. карса́рскім карса́рскай карса́рскім карса́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карса́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. карса́рства
Р. карса́рства
Д. карса́рству
В. карса́рства
Т. карса́рствам
М. карса́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.