Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

кура́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́тніца кура́тніцы
Р. кура́тніцы кура́тніц
Д. кура́тніцы кура́тніцам
В. кура́тніцу кура́тніц
Т. кура́тніцай
кура́тніцаю		 кура́тніцамі
М. кура́тніцы кура́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кура́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́ўка кура́ўкі
Р. кура́ўкі кура́вак
Д. кура́ўцы кура́ўкам
В. кура́ўку кура́ўкі
Т. кура́ўкай
кура́ўкаю		 кура́ўкамі
М. кура́ўцы кура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

кура́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кура́ціна
Р. кура́ціны
Д. кура́ціне
В. кура́ціну
Т. кура́цінай
кура́цінаю
М. кура́ціне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кура́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кура́цінка
Р. кура́цінкі
Д. кура́цінцы
В. кура́цінку
Т. кура́цінкай
кура́цінкаю
М. кура́цінцы

Крыніцы: piskunou2012.

кура́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кура́цыя
Р. кура́цыі
Д. кура́цыі
В. кура́цыю
Т. кура́цыяй
кура́цыяю
М. кура́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

ку́раць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ку́рае ку́раюць
Прошлы час
м. ку́раў ку́ралі
ж. ку́рала
н. ку́рала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кура́ч курачы́
Р. курача́ курачо́ў
Д. курачу́ курача́м
В. курача́ курачо́ў
Т. курачо́м курача́мі
М. курачу́ курача́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

ку́рачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рачка ку́рачкі
Р. ку́рачкі ку́рачак
Д. ку́рачцы ку́рачкам
В. ку́рачку ку́рачак
Т. ку́рачкай
ку́рачкаю		 ку́рачкамі
М. ку́рачцы ку́рачках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Ку́рачкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́рачкі
Р. Ку́рачак
Ку́рачкаў
Д. Ку́рачкам
В. Ку́рачкі
Т. Ку́рачкамі
М. Ку́рачках

кура́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кура́чы кура́чая кура́чае кура́чыя
Р. кура́чага кура́чай
кура́чае		 кура́чага кура́чых
Д. кура́чаму кура́чай кура́чаму кура́чым
В. кура́чы (неадуш.)
кура́чага (адуш.)		 кура́чую кура́чае кура́чыя (неадуш.)
кура́чых (адуш.)
Т. кура́чым кура́чай
кура́чаю		 кура́чым кура́чымі
М. кура́чым кура́чай кура́чым кура́чых

Крыніцы: piskunou2012.