кура́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́ўка кура́ўкі
Р. кура́ўкі кура́вак
Д. кура́ўцы кура́ўкам
В. кура́ўку кура́ўкі
Т. кура́ўкай
кура́ўкаю
кура́ўкамі
М. кура́ўцы кура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)