дзяля́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дзяля́цкі |
дзяля́цкая |
дзяля́цкае |
дзяля́цкія |
Р. |
дзяля́цкага |
дзяля́цкай дзяля́цкае |
дзяля́цкага |
дзяля́цкіх |
Д. |
дзяля́цкаму |
дзяля́цкай |
дзяля́цкаму |
дзяля́цкім |
В. |
дзяля́цкі (неадуш.) дзяля́цкага (адуш.) |
дзяля́цкую |
дзяля́цкае |
дзяля́цкія (неадуш.) дзяля́цкіх (адуш.) |
Т. |
дзяля́цкім |
дзяля́цкай дзяля́цкаю |
дзяля́цкім |
дзяля́цкімі |
М. |
дзяля́цкім |
дзяля́цкай |
дзяля́цкім |
дзяля́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзяля́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дзяля́цтва |
Р. |
дзяля́цтва |
Д. |
дзяля́цтву |
В. |
дзяля́цтва |
Т. |
дзяля́цтвам |
М. |
дзяля́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дзя́манты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дзя́манты |
Р. |
Дзя́мантаў |
Д. |
Дзя́мантам |
В. |
Дзя́манты |
Т. |
Дзя́мантамі |
М. |
Дзя́мантах |
Дзяме́нічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дзяме́нічы |
Р. |
Дзяме́ніч Дзяме́нічаў |
Д. |
Дзяме́нічам |
В. |
Дзяме́нічы |
Т. |
Дзяме́нічамі |
М. |
Дзяме́нічах |
Дзяме́х
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дзяме́х |
Р. |
Дзяме́ха |
Д. |
Дзяме́ху |
В. |
Дзяме́х |
Т. |
Дзяме́хам |
М. |
Дзяме́ху |
Дзяме́шкава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дзяме́шкава |
Р. |
Дзяме́шкава |
Д. |
Дзяме́шкаву |
В. |
Дзяме́шкава |
Т. |
Дзяме́шкавам |
М. |
Дзяме́шкаве |
Дзяме́шкаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дзяме́шкаўка |
Р. |
Дзяме́шкаўкі |
Д. |
Дзяме́шкаўцы |
В. |
Дзяме́шкаўку |
Т. |
Дзяме́шкаўкай Дзяме́шкаўкаю |
М. |
Дзяме́шкаўцы |
Дзяме́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дзяме́шкі |
Р. |
Дзяме́шак Дзяме́шкаў |
Д. |
Дзяме́шкам |
В. |
Дзяме́шкі |
Т. |
Дзяме́шкамі |
М. |
Дзяме́шках |
Дзямі́д
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Дзямі́д |
Дзямі́ды |
Р. |
Дзямі́да |
Дзямі́даў |
Д. |
Дзямі́ду |
Дзямі́дам |
В. |
Дзямі́да |
Дзямі́даў |
Т. |
Дзямі́дам |
Дзямі́дамі |
М. |
Дзямі́дзе |
Дзямі́дах |
Дзямі́дава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дзямі́дава |
Р. |
Дзямі́дава |
Д. |
Дзямі́даву |
В. |
Дзямі́дава |
Т. |
Дзямі́давам |
М. |
Дзямі́даве |