Дзямі́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Дзямі́д Дзямі́ды
Р. Дзямі́да Дзямі́даў
Д. Дзямі́ду Дзямі́дам
В. Дзямі́да Дзямі́даў
Т. Дзямі́дам Дзямі́дамі
М. Дзямі́дзе Дзямі́дах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)