Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асо́басна-гістары́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́басна-гістары́чны	асо́басна-гістары́чная	асо́басна-гістары́чнае	асо́басна-гістары́чныя
Р.	асо́басна-гістары́чнага	асо́басна-гістары́чнай асо́басна-гістары́чнае	асо́басна-гістары́чнага	асо́басна-гістары́чных
Д.	асо́басна-гістары́чнаму	асо́басна-гістары́чнай	асо́басна-гістары́чнаму	асо́басна-гістары́чным
В.	асо́басна-гістары́чны (неадуш.) асо́басна-гістары́чнага (адуш.)	асо́басна-гістары́чную	асо́басна-гістары́чнае	асо́басна-гістары́чныя (неадуш.) асо́басна-гістары́чных (адуш.)
Т.	асо́басна-гістары́чным	асо́басна-гістары́чнай асо́басна-гістары́чнаю	асо́басна-гістары́чным	асо́басна-гістары́чнымі
М.	асо́басна-гістары́чным	асо́басна-гістары́чнай	асо́басна-гістары́чным	асо́басна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

асо́басна-псіхалагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́басна-псіхалагі́чны	асо́басна-псіхалагі́чная	асо́басна-псіхалагі́чнае	асо́басна-псіхалагі́чныя
Р.	асо́басна-псіхалагі́чнага	асо́басна-псіхалагі́чнай асо́басна-псіхалагі́чнае	асо́басна-псіхалагі́чнага	асо́басна-псіхалагі́чных
Д.	асо́басна-псіхалагі́чнаму	асо́басна-псіхалагі́чнай	асо́басна-псіхалагі́чнаму	асо́басна-псіхалагі́чным
В.	асо́басна-псіхалагі́чны (неадуш.) асо́басна-псіхалагі́чнага (адуш.)	асо́басна-псіхалагі́чную	асо́басна-псіхалагі́чнае	асо́басна-псіхалагі́чныя (неадуш.) асо́басна-псіхалагі́чных (адуш.)
Т.	асо́басна-псіхалагі́чным	асо́басна-псіхалагі́чнай асо́басна-псіхалагі́чнаю	асо́басна-псіхалагі́чным	асо́басна-псіхалагі́чнымі
М.	асо́басна-псіхалагі́чным	асо́басна-псіхалагі́чнай	асо́басна-псіхалагі́чным	асо́басна-псіхалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

асо́басны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́басны	асо́басная	асо́баснае	асо́басныя
Р.	асо́баснага	асо́баснай асо́баснае	асо́баснага	асо́басных
Д.	асо́баснаму	асо́баснай	асо́баснаму	асо́басным
В.	асо́басны (неадуш.) асо́баснага (адуш.)	асо́басную	асо́баснае	асо́басныя (неадуш.) асо́басных (адуш.)
Т.	асо́басным	асо́баснай асо́баснаю	асо́басным	асо́баснымі
М.	асо́басным	асо́баснай	асо́басным	асо́басных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

асобаўпаўнава́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асобаўпаўнава́жаны	асобаўпаўнава́жаная	асобаўпаўнава́жанае	асобаўпаўнава́жаныя
Р.	асобаўпаўнава́жанага	асобаўпаўнава́жанай асобаўпаўнава́жанае	асобаўпаўнава́жанага	асобаўпаўнава́жаных
Д.	асобаўпаўнава́жанаму	асобаўпаўнава́жанай	асобаўпаўнава́жанаму	асобаўпаўнава́жаным
В.	асобаўпаўнава́жаны (неадуш.) асобаўпаўнава́жанага (адуш.)	асобаўпаўнава́жаную	асобаўпаўнава́жанае	асобаўпаўнава́жаныя (неадуш.) асобаўпаўнава́жаных (адуш.)
Т.	асобаўпаўнава́жаным	асобаўпаўнава́жанай асобаўпаўнава́жанаю	асобаўпаўнава́жаным	асобаўпаўнава́жанымі
М.	асобаўпаўнава́жаным	асобаўпаўнава́жанай	асобаўпаўнава́жаным	асобаўпаўнава́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

асобаўпаўнава́жаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	асобаўпаўнава́жаны	асобаўпаўнава́жаныя
Р.	асобаўпаўнава́жанага	асобаўпаўнава́жаных
Д.	асобаўпаўнава́жанаму	асобаўпаўнава́жаным
В.	асобаўпаўнава́жанага	асобаўпаўнава́жаных
Т.	асобаўпаўнава́жаным	асобаўпаўнава́жанымі
М.	асобаўпаўнава́жаным	асобаўпаўнава́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

асо́біна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	асо́біна	асо́біны
Р.	асо́біны	асо́бін
Д.	асо́біне	асо́бінам
В.	асо́біну	асо́бін
Т.	асо́бінай асо́бінаю	асо́бінамі
М.	асо́біне	асо́бінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асо́біна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Асо́біна
Р.	Асо́біна
Д.	Асо́біну
В.	Асо́біна
Т.	Асо́бінам
М.	Асо́біне

асо́біста

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
асо́біста	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бісты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́бісты	асо́бістая	асо́бістае	асо́бістыя
Р.	асо́бістага	асо́бістай асо́бістае	асо́бістага	асо́бістых
Д.	асо́бістаму	асо́бістай	асо́бістаму	асо́бістым
В.	асо́бісты (неадуш.) асо́бістага (адуш.)	асо́бістую	асо́бістае	асо́бістыя (неадуш.) асо́бістых (адуш.)
Т.	асо́бістым	асо́бістай асо́бістаю	асо́бістым	асо́бістымі
М.	асо́бістым	асо́бістай	асо́бістым	асо́бістых

Крыніцы: piskunou2012.

асо́бісты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́бісты	асо́бістая	асо́бістае	асо́бістыя
Р.	асо́бістага	асо́бістай асо́бістае	асо́бістага	асо́бістых
Д.	асо́бістаму	асо́бістай	асо́бістаму	асо́бістым
В.	асо́бісты (неадуш.) асо́бістага (адуш.)	асо́бістую	асо́бістае	асо́бістыя (неадуш.) асо́бістых (адуш.)
Т.	асо́бістым	асо́бістай асо́бістаю	асо́бістым	асо́бістымі
М.	асо́бістым	асо́бістай	асо́бістым	асо́бістых

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)