асобаўпаўнава́жаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. асобаўпаўнава́жаны асобаўпаўнава́жаныя
Р. асобаўпаўнава́жанага асобаўпаўнава́жаных
Д. асобаўпаўнава́жанаму асобаўпаўнава́жаным
В. асобаўпаўнава́жанага асобаўпаўнава́жаных
Т. асобаўпаўнава́жаным асобаўпаўнава́жанымі
М. асобаўпаўнава́жаным асобаўпаўнава́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)