карпарацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карпарацы́йны |
карпарацы́йная |
карпарацы́йнае |
карпарацы́йныя |
| Р. |
карпарацы́йнага |
карпарацы́йнай
карпарацы́йнае |
карпарацы́йнага |
карпарацы́йных |
| Д. |
карпарацы́йнаму |
карпарацы́йнай |
карпарацы́йнаму |
карпарацы́йным |
| В. |
карпарацы́йны (неадуш.)
карпарацы́йнага (адуш.) |
карпарацы́йную |
карпарацы́йнае |
карпарацы́йныя (неадуш.)
карпарацы́йных (адуш.) |
| Т. |
карпарацы́йным |
карпарацы́йнай
карпарацы́йнаю |
карпарацы́йным |
карпарацы́йнымі |
| М. |
карпарацы́йным |
карпарацы́йнай |
карпарацы́йным |
карпарацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
карпара́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карпара́цыя |
карпара́цыі |
| Р. |
карпара́цыі |
карпара́цый |
| Д. |
карпара́цыі |
карпара́цыям |
| В. |
карпара́цыю |
карпара́цыі |
| Т. |
карпара́цыяй
карпара́цыяю |
карпара́цыямі |
| М. |
карпара́цыі |
карпара́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карпатлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| карпатлі́ва |
карпатлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
карпатлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
карпатлі́васць |
| Р. |
карпатлі́васці |
| Д. |
карпатлі́васці |
| В. |
карпатлі́васць |
| Т. |
карпатлі́васцю |
| М. |
карпатлі́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карпатлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карпатлі́вы |
карпатлі́вая |
карпатлі́вае |
карпатлі́выя |
| Р. |
карпатлі́вага |
карпатлі́вай
карпатлі́вае |
карпатлі́вага |
карпатлі́вых |
| Д. |
карпатлі́ваму |
карпатлі́вай |
карпатлі́ваму |
карпатлі́вым |
| В. |
карпатлі́вы (неадуш.)
карпатлі́вага (адуш.) |
карпатлі́вую |
карпатлі́вае |
карпатлі́выя (неадуш.)
карпатлі́вых (адуш.) |
| Т. |
карпатлі́вым |
карпатлі́вай
карпатлі́ваю |
карпатлі́вым |
карпатлі́вымі |
| М. |
карпатлі́вым |
карпатлі́вай |
карпатлі́вым |
карпатлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Карпа́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Карпа́ты |
| Р. |
Карпа́т
Карпа́таў |
| Д. |
Карпа́там |
| В. |
Карпа́ты |
| Т. |
Карпа́тамі |
| М. |
Карпа́тах |
карпа́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карпа́ты |
карпа́тая |
карпа́тае |
карпа́тыя |
| Р. |
карпа́тага |
карпа́тай
карпа́тае |
карпа́тага |
карпа́тых |
| Д. |
карпа́таму |
карпа́тай |
карпа́таму |
карпа́тым |
| В. |
карпа́ты (неадуш.)
карпа́тага (адуш.) |
карпа́тую |
карпа́тае |
карпа́тыя (неадуш.)
карпа́тых (адуш.) |
| Т. |
карпа́тым |
карпа́тай
карпа́таю |
карпа́тым |
карпа́тымі |
| М. |
карпа́тым |
карпа́тай |
карпа́тым |
карпа́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ка́рпаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ка́рпаўка |
| Р. |
Ка́рпаўкі |
| Д. |
Ка́рпаўцы |
| В. |
Ка́рпаўку |
| Т. |
Ка́рпаўкай
Ка́рпаўкаю |
| М. |
Ка́рпаўцы |