Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уда́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уда́рны уда́рная уда́рнае уда́рныя
Р. уда́рнага уда́рнай
уда́рнае
уда́рнага уда́рных
Д. уда́рнаму уда́рнай уда́рнаму уда́рным
В. уда́рны (неадуш.)
уда́рнага (адуш.)
уда́рную уда́рнае уда́рныя (неадуш.)
уда́рных (адуш.)
Т. уда́рным уда́рнай
уда́рнаю
уда́рным уда́рнымі
М. уда́рным уда́рнай уда́рным уда́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Уда́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Уда́рны
Р. Уда́рнага
Д. Уда́рнаму
В. Уда́рны
Т. Уда́рным
М. Уда́рным

ударо́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ударо́жуся ударо́жымся
2-я ас. ударо́жышся ударо́жыцеся
3-я ас. ударо́жыцца ударо́жацца
Прошлы час
м. ударо́жыўся ударо́жыліся
ж. ударо́жылася
н. ударо́жылася
Загадны лад
2-я ас. ударо́жся ударо́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ударо́жыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

уда́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уда́рчык уда́рчыкі
Р. уда́рчыку уда́рчыкаў
Д. уда́рчыку уда́рчыкам
В. уда́рчык уда́рчыкі
Т. уда́рчыкам уда́рчыкамі
М. уда́рчыку уда́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

уда́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уда́руся уда́рымся
2-я ас. уда́рышся уда́рыцеся
3-я ас. уда́рыцца уда́рацца
Прошлы час
м. уда́рыўся уда́рыліся
ж. уда́рылася
н. уда́рылася
Загадны лад
2-я ас. уда́рся уда́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уда́рыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уда́рыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уда́ру уда́рым
2-я ас. уда́рыш уда́рыце
3-я ас. уда́рыць уда́раць
Прошлы час
м. уда́рыў уда́рылі
ж. уда́рыла
н. уда́рыла
Загадны лад
2-я ас. уда́р уда́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час уда́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удаскана́ленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удаскана́ленасць
Р. удаскана́ленасці
Д. удаскана́ленасці
В. удаскана́ленасць
Т. удаскана́ленасцю
М. удаскана́ленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

удаскана́ленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удаскана́ленне удаскана́ленні
Р. удаскана́лення удаскана́ленняў
Д. удаскана́ленню удаскана́ленням
В. удаскана́ленне удаскана́ленні
Т. удаскана́леннем удаскана́леннямі
М. удаскана́ленні удаскана́леннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удаскана́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удаскана́лены удаскана́леная удаскана́ленае удаскана́леныя
Р. удаскана́ленага удаскана́ленай
удаскана́ленае
удаскана́ленага удаскана́леных
Д. удаскана́ленаму удаскана́ленай удаскана́ленаму удаскана́леным
В. удаскана́лены (неадуш.)
удаскана́ленага (адуш.)
удаскана́леную удаскана́ленае удаскана́леныя (неадуш.)
удаскана́леных (адуш.)
Т. удаскана́леным удаскана́ленай
удаскана́ленаю
удаскана́леным удаскана́ленымі
М. удаскана́леным удаскана́ленай удаскана́леным удаскана́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удаскана́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удаскана́лены удаскана́леная удаскана́ленае удаскана́леныя
Р. удаскана́ленага удаскана́ленай
удаскана́ленае
удаскана́ленага удаскана́леных
Д. удаскана́ленаму удаскана́ленай удаскана́ленаму удаскана́леным
В. удаскана́лены (неадуш.)
удаскана́ленага (адуш.)
удаскана́леную удаскана́ленае удаскана́леныя (неадуш.)
удаскана́леных (адуш.)
Т. удаскана́леным удаскана́ленай
удаскана́ленаю
удаскана́леным удаскана́ленымі
М. удаскана́леным удаскана́ленай удаскана́леным удаскана́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.