Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

му́ркнуць

‘муркнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. му́ркну му́ркнем
2-я ас. му́ркнеш му́ркнеце
3-я ас. му́ркне му́ркнуць
Прошлы час
м. му́ркнуў му́ркнулі
ж. му́ркнула
н. му́ркнула
Загадны лад
2-я ас. му́ркні му́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час му́ркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

мурла́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурла́сты мурла́стая мурла́стае мурла́стыя
Р. мурла́стага мурла́стай
мурла́стае		 мурла́стага мурла́стых
Д. мурла́стаму мурла́стай мурла́стаму мурла́стым
В. мурла́сты (неадуш.)
мурла́стага (адуш.)		 мурла́стую мурла́стае мурла́стыя (неадуш.)
мурла́стых (адуш.)
Т. мурла́стым мурла́стай
мурла́стаю		 мурла́стым мурла́стымі
М. мурла́стым мурла́стай мурла́стым мурла́стых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

мурла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурла́та мурла́ты
Р. мурла́ты мурла́т
Д. мурла́це мурла́там
В. мурла́ту мурла́ты
Т. мурла́тай
мурла́таю		 мурла́тамі
М. мурла́це мурла́тах

Крыніцы: piskunou2012.

мурла́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурла́ты мурла́тая мурла́тае мурла́тыя
Р. мурла́тага мурла́тай
мурла́тае		 мурла́тага мурла́тых
Д. мурла́таму мурла́тай мурла́таму мурла́тым
В. мурла́ты (неадуш.)
мурла́тага (адуш.)		 мурла́тую мурла́тае мурла́тыя (неадуш.)
мурла́тых (адуш.)
Т. мурла́тым мурла́тай
мурла́таю		 мурла́тым мурла́тымі
М. мурла́тым мурла́тай мурла́тым мурла́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурло́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурло́
Р. мурла́
Д. мурлу́
В. мурло́
Т. мурло́м
М. мурле́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурлы́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурлы́ка мурлы́кі
Р. мурлы́кі мурлы́к
Д. мурлы́цы мурлы́кам
В. мурлы́ку мурлы́к
Т. мурлы́кай
мурлы́каю		 мурлы́камі
М. мурлы́цы мурлы́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мурлы́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурлы́ка мурлы́кі
Р. мурлы́кі мурлы́к
Д. мурлы́ку мурлы́кам
В. мурлы́ку мурлы́к
Т. мурлы́кам мурлы́камі
М. мурлы́ку мурлы́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мурлы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мурлы́канне
Р. мурлы́кання
Д. мурлы́канню
В. мурлы́канне
Т. мурлы́каннем
М. мурлы́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурлы́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мурлы́каю мурлы́каем
2-я ас. мурлы́каеш мурлы́каеце
3-я ас. мурлы́кае мурлы́каюць
Прошлы час
м. мурлы́каў мурлы́калі
ж. мурлы́кала
н. мурлы́кала
Загадны лад
2-я ас. мурлы́кай мурлы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мурлы́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мурлы́кнуць

‘мурлыкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мурлы́кну мурлы́кнем
2-я ас. мурлы́кнеш мурлы́кнеце
3-я ас. мурлы́кне мурлы́кнуць
Прошлы час
м. мурлы́кнуў мурлы́кнулі
ж. мурлы́кнула
н. мурлы́кнула
Загадны лад
2-я ас. мурлы́кні мурлы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час мурлы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.