мурлы́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мурлы́ка | мурлы́кі | |
| мурлы́кі | мурлы́к | |
| мурлы́цы | мурлы́кам | |
| мурлы́ку | мурлы́к | |
| мурлы́кай мурлы́каю |
мурлы́камі | |
| мурлы́цы | мурлы́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)