мурла́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мурла́та | мурла́ты | |
| мурла́ты | мурла́т | |
| мурла́це | мурла́там | |
| мурла́ту | мурла́ты | |
| мурла́тай мурла́таю |
мурла́тамі | |
| мурла́це | мурла́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)