мурлы́кнуць
‘мурлыкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| мурлы́кну | мурлы́кнем | |
| мурлы́кнеш | мурлы́кнеце | |
| мурлы́кне | мурлы́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| мурлы́кнуў | мурлы́кнулі | |
| мурлы́кнула | ||
| мурлы́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| мурлы́кні | мурлы́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мурлы́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)