з’ясня́ць
‘тлумачыць, рабіць што-небудзь зразумелым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
з’ясня́ю |
з’ясня́ем |
| 2-я ас. |
з’ясня́еш |
з’ясня́еце |
| 3-я ас. |
з’ясня́е |
з’ясня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
з’ясня́ў |
з’ясня́лі |
| ж. |
з’ясня́ла |
| н. |
з’ясня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
з’ясня́й |
з’ясня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
з’ясня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’я́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
з’я́ў |
з’я́вы |
| Р. |
з’я́ва |
з’я́ваў |
| Д. |
з’я́ву |
з’я́вам |
| В. |
з’я́ў |
з’я́вы |
| Т. |
з’я́вам |
з’я́вамі |
| М. |
з’я́ве |
з’я́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’яўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
з’яўле́нне |
| Р. |
з’яўле́ння |
| Д. |
з’яўле́нню |
| В. |
з’яўле́нне |
| Т. |
з’яўле́ннем |
| М. |
з’яўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
з’я́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
з’я́ўлены |
з’я́ўленая |
з’я́ўленае |
з’я́ўленыя |
| Р. |
з’я́ўленага |
з’я́ўленай з’я́ўленае |
з’я́ўленага |
з’я́ўленых |
| Д. |
з’я́ўленаму |
з’я́ўленай |
з’я́ўленаму |
з’я́ўленым |
| В. |
з’я́ўлены (неадуш.) з’я́ўленага (адуш.) |
з’я́ўленую |
з’я́ўленае |
з’я́ўленыя (неадуш.) з’я́ўленых (адуш.) |
| Т. |
з’я́ўленым |
з’я́ўленай з’я́ўленаю |
з’я́ўленым |
з’я́ўленымі |
| М. |
з’я́ўленым |
з’я́ўленай |
з’я́ўленым |
з’я́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’яўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
з’яўля́юся |
з’яўля́емся |
| 2-я ас. |
з’яўля́ешся |
з’яўля́ецеся |
| 3-я ас. |
з’яўля́ецца |
з’яўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
з’яўля́ўся |
з’яўля́ліся |
| ж. |
з’яўля́лася |
| н. |
з’яўля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
з’яўля́йся |
з’яўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
з’яўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
з’я́ўнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
з’я́ўнены |
з’я́ўненая |
з’я́ўненае |
з’я́ўненыя |
| Р. |
з’я́ўненага |
з’я́ўненай з’я́ўненае |
з’я́ўненага |
з’я́ўненых |
| Д. |
з’я́ўненаму |
з’я́ўненай |
з’я́ўненаму |
з’я́ўненым |
| В. |
з’я́ўнены (неадуш.) з’я́ўненага (адуш.) |
з’я́ўненую |
з’я́ўненае |
з’я́ўненыя (неадуш.) з’я́ўненых (адуш.) |
| Т. |
з’я́ўненым |
з’я́ўненай з’я́ўненаю |
з’я́ўненым |
з’я́ўненымі |
| М. |
з’я́ўненым |
з’я́ўненай |
з’я́ўненым |
з’я́ўненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’я́ўніць
‘увасобіць што-небудзь у жыццё’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
з’я́ўню |
з’я́ўнім |
| 2-я ас. |
з’я́ўніш |
з’я́ўніце |
| 3-я ас. |
з’я́ўніць |
з’я́ўняць |
| Прошлы час |
| м. |
з’я́ўніў |
з’я́ўнілі |
| ж. |
з’я́ўніла |
| н. |
з’я́ўніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
з’я́ўні |
з’я́ўніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
з’я́ўніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’яхі́днічаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
з’яхі́днічаю |
з’яхі́днічаем |
| 2-я ас. |
з’яхі́днічаеш |
з’яхі́днічаеце |
| 3-я ас. |
з’яхі́днічае |
з’яхі́днічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
з’яхі́днічаў |
з’яхі́днічалі |
| ж. |
з’яхі́днічала |
| н. |
з’яхі́днічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
з’яхі́днічай |
з’яхі́днічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
з’яхі́днічаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.