з’я́ўніць
‘увасобіць што-небудзь у жыццё’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| з’я́ўню | з’я́ўнім | |
| з’я́ўніш | з’я́ўніце | |
| з’я́ўніць | з’я́ўняць | |
| Прошлы час | ||
| з’я́ўніў | з’я́ўнілі | |
| з’я́ўніла | ||
| з’я́ўніла | ||
| Загадны лад | ||
| з’я́ўні | з’я́ўніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| з’я́ўніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)