з’я́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
з’я́ўлены | з’я́ўленая | з’я́ўленае | з’я́ўленыя | |
з’я́ўленага | з’я́ўленай з’я́ўленае |
з’я́ўленага | з’я́ўленых | |
з’я́ўленаму | з’я́ўленай | з’я́ўленаму | з’я́ўленым | |
з’я́ўлены ( з’я́ўленага ( |
з’я́ўленую | з’я́ўленае | з’я́ўленыя ( з’я́ўленых ( |
|
з’я́ўленым | з’я́ўленай з’я́ўленаю |
з’я́ўленым | з’я́ўленымі | |
з’я́ўленым | з’я́ўленай | з’я́ўленым | з’я́ўленых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)