Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знервава́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знервава́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

знервава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знервава́насць
Р. знервава́насці
Д. знервава́насці
В. знервава́насць
Т. знервава́насцю
М. знервава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знервава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знервава́ны знервава́ная знервава́нае знервава́ныя
Р. знервава́нага знервава́най
знервава́нае
знервава́нага знервава́ных
Д. знервава́наму знервава́най знервава́наму знервава́ным
В. знервава́ны (неадуш.)
знервава́нага (адуш.)
знервава́ную знервава́нае знервава́ныя (неадуш.)
знервава́ных (адуш.)
Т. знервава́ным знервава́най
знервава́наю
знервава́ным знервава́нымі
М. знервава́ным знервава́най знервава́ным знервава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знервава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знервава́ны знервава́ная знервава́нае знервава́ныя
Р. знервава́нага знервава́най
знервава́нае
знервава́нага знервава́ных
Д. знервава́наму знервава́най знервава́наму знервава́ным
В. знервава́ны (неадуш.)
знервава́нага (адуш.)
знервава́ную знервава́нае знервава́ныя (неадуш.)
знервава́ных (адуш.)
Т. знервава́ным знервава́най
знервава́наю
знервава́ным знервава́нымі
М. знервава́ным знервава́най знервава́ным знервава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знервава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знервава́ны знервава́ная знервава́нае знервава́ныя
Р. знервава́нага знервава́най
знервава́нае
знервава́нага знервава́ных
Д. знервава́наму знервава́най знервава́наму знервава́ным
В. знервава́ны (неадуш.)
знервава́нага (адуш.)
знервава́ную знервава́нае знервава́ныя (неадуш.)
знервава́ных (адуш.)
Т. знервава́ным знервава́най
знервава́наю
знервава́ным знервава́нымі
М. знервава́ным знервава́най знервава́ным знервава́ных

Кароткая форма: знервава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знервава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерву́юся знерву́емся
2-я ас. знерву́ешся знерву́ецеся
3-я ас. знерву́ецца знерву́юцца
Прошлы час
м. знервава́ўся знервава́ліся
ж. знервава́лася
н. знервава́лася
Загадны лад
2-я ас. знерву́йся знерву́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знервава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знервава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерву́ю знерву́ем
2-я ас. знерву́еш знерву́еце
3-я ас. знерву́е знерву́юць
Прошлы час
м. знервава́ў знервава́лі
ж. знервава́ла
н. знервава́ла
Загадны лад
2-я ас. знерву́й знерву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знервава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знерухо́мелы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знерухо́мелы знерухо́мелая знерухо́мелае знерухо́мелыя
Р. знерухо́мелага знерухо́мелай
знерухо́мелае
знерухо́мелага знерухо́мелых
Д. знерухо́меламу знерухо́мелай знерухо́меламу знерухо́мелым
В. знерухо́мелы (неадуш.)
знерухо́мелага (адуш.)
знерухо́мелую знерухо́мелае знерухо́мелыя (неадуш.)
знерухо́мелых (адуш.)
Т. знерухо́мелым знерухо́мелай
знерухо́мелаю
знерухо́мелым знерухо́мелымі
М. знерухо́мелым знерухо́мелай знерухо́мелым знерухо́мелых

Крыніцы: piskunou2012.

знерухо́мець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерухо́мею знерухо́меем
2-я ас. знерухо́мееш знерухо́мееце
3-я ас. знерухо́мее знерухо́меюць
Прошлы час
м. знерухо́меў знерухо́мелі
ж. знерухо́мела
н. знерухо́мела
Дзеепрыслоўе
прош. час знерухо́меўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знерухо́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерухо́млю знерухо́мім
2-я ас. знерухо́міш знерухо́міце
3-я ас. знерухо́міць знерухо́мяць
Прошлы час
м. знерухо́міў знерухо́мілі
ж. знерухо́міла
н. знерухо́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час знерухо́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.