знерухо́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерухо́млю знерухо́мім
2-я ас. знерухо́міш знерухо́міце
3-я ас. знерухо́міць знерухо́мяць
Прошлы час
м. знерухо́міў знерухо́мілі
ж. знерухо́міла
н. знерухо́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час знерухо́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)