знервава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
знервава́ны | знервава́ная | знервава́нае | знервава́ныя | |
знервава́нага | знервава́най знервава́нае |
знервава́нага | знервава́ных | |
знервава́наму | знервава́най | знервава́наму | знервава́ным | |
знервава́ны ( знервава́нага ( |
знервава́ную | знервава́нае | знервава́ныя ( знервава́ных ( |
|
знервава́ным | знервава́най знервава́наю |
знервава́ным | знервава́нымі | |
знервава́ным | знервава́най | знервава́ным | знервава́ных |
Кароткая форма: знервава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)