знервава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знервава́ны знервава́ная знервава́нае знервава́ныя
Р. знервава́нага знервава́най
знервава́нае
знервава́нага знервава́ных
Д. знервава́наму знервава́най знервава́наму знервава́ным
В. знервава́ны (неадуш.)
знервава́нага (адуш.)
знервава́ную знервава́нае знервава́ныя (неадуш.)
знервава́ных (адуш.)
Т. знервава́ным знервава́най
знервава́наю
знервава́ным знервава́нымі
М. знервава́ным знервава́най знервава́ным знервава́ных

Кароткая форма: знервава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)