знерухо́мець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерухо́мею знерухо́меем
2-я ас. знерухо́мееш знерухо́мееце
3-я ас. знерухо́мее знерухо́меюць
Прошлы час
м. знерухо́меў знерухо́мелі
ж. знерухо́мела
н. знерухо́мела
Дзеепрыслоўе
прош. час знерухо́меўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)