знервава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерву́ю знерву́ем
2-я ас. знерву́еш знерву́еце
3-я ас. знерву́е знерву́юць
Прошлы час
м. знервава́ў знервава́лі
ж. знервава́ла
н. знервава́ла
Загадны лад
2-я ас. знерву́й знерву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знервава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)