Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в ж з л м н о р у х ы э ’

б в г д е ж з й к л м н п р с т ў х ц ч ш -

До́брына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	До́брына
Р.	До́брына
Д.	До́брыну
В.	До́брына
Т.	До́брынам
М.	До́брыне

До́брынка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	До́брынка
Р.	До́брынкі
Д.	До́брынцы
В.	До́брынку
Т.	До́брынкай До́брынкаю
М.	До́брынцы

До́брынь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	До́брынь
Р.	До́брыні
Д.	До́брыні
В.	До́брынь
Т.	До́брынню
М.	До́брыні

До́брыцкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.
	н.
Н.	До́брыцкае
Р.	До́брыцкага
Д.	До́брыцкаму
В.	До́брыцкае
Т.	До́брыцкім
М.	До́брыцкім

до́брыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	до́бруся	до́брымся
2-я ас.	до́брышся	до́брыцеся
3-я ас.	до́брыцца	до́брацца
Прошлы час
м.	до́брыўся	до́брыліся
ж.	до́брылася
н.	до́брылася
Загадны лад
2-я ас.	до́брыся	до́брыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	до́брачыся

Крыніцы: piskunou2012.

До́брыч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	До́брыч
Р.	До́брыча
Д.	До́брычу
В.	До́брыч
Т.	До́брычам
М.	До́брычы