До́брыч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. До́брыч
Р. До́брыча
Д. До́брычу
В. До́брыч
Т. До́брычам
М. До́брычы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)