До́брынка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. До́брынка
Р. До́брынкі
Д. До́брынцы
В. До́брынку
Т. До́брынкай
До́брынкаю
М. До́брынцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)