Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзяду́сеў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяду́сеў дзяду́сева дзяду́сева дзяду́севы
Р. дзяду́севага дзяду́севай
дзяду́севае		 дзяду́севага дзяду́севых
Д. дзяду́севаму дзяду́севай дзяду́севаму дзяду́севым
В. дзяду́сеў (неадуш.)
дзяду́севага (адуш.)		 дзяду́севу дзяду́сева дзяду́севы (неадуш.)
дзяду́севых (адуш.)
Т. дзяду́севым дзяду́севай
дзяду́севаю		 дзяду́севым дзяду́севымі
М. дзяду́севым дзяду́севай дзяду́севым дзяду́севых

Крыніцы: piskunou2012.

дзяду́ся

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяду́ся дзяду́сі
Р. дзяду́сі дзяду́сяў
Д. дзяду́сю дзяду́сям
В. дзяду́сю дзяду́сяў
Т. дзяду́сем дзяду́сямі
М. дзяду́сю дзяду́сях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

дзяды́

‘продкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дзяды́
Р. дзядо́ў
Д. дзяда́м
В. дзядо́ў
Т. дзяда́мі
М. дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дзяды́

‘пустазелле’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дзяды́
Р. дзядо́ў
Д. дзяда́м
В. дзяды́
Т. дзяда́мі
М. дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дзяды́

‘рэлігійны абрад’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дзяды́
Р. дзядо́ў
Д. дзяда́м
В. дзяды́
Т. дзяда́мі
М. дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дзяжа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяжа́ дзе́жы
дзяжы́
Р. дзяжы́ дзе́ж
Д. дзяжы́ дзе́жам
В. дзяжу́ дзе́жы
дзяжы́
Т. дзяжо́й
дзяжо́ю		 дзе́жамі
М. дзяжы́ дзе́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзя́жанне
Р. дзя́жання
Д. дзя́жанню
В. дзя́жанне
Т. дзя́жаннем
М. дзя́жанні

Крыніцы: piskunou2012.

дзя́жачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́жачны дзя́жачная дзя́жачнае дзя́жачныя
Р. дзя́жачнага дзя́жачнай
дзя́жачнае		 дзя́жачнага дзя́жачных
Д. дзя́жачнаму дзя́жачнай дзя́жачнаму дзя́жачным
В. дзя́жачны
дзя́жачнага		 дзя́жачную дзя́жачнае дзя́жачныя
дзя́жачных
Т. дзя́жачным дзя́жачнай
дзя́жачнаю		 дзя́жачным дзя́жачнымі
М. дзя́жачным дзя́жачнай дзя́жачным дзя́жачных

Крыніцы: tsblm1996.

дзя́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзя́жка дзя́жкі
Р. дзя́жкі дзя́жак
Д. дзя́жцы дзя́жкам
В. дзя́жку дзя́жкі
Т. дзя́жкай
дзя́жкаю		 дзя́жкамі
М. дзя́жцы дзя́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́жкавы дзя́жкавая дзя́жкавае дзя́жкавыя
Р. дзя́жкавага дзя́жкавай
дзя́жкавае		 дзя́жкавага дзя́жкавых
Д. дзя́жкаваму дзя́жкавай дзя́жкаваму дзя́жкавым
В. дзя́жкавы
дзя́жкавага		 дзя́жкавую дзя́жкавае дзя́жкавыя
дзя́жкавых
Т. дзя́жкавым дзя́жкавай
дзя́жкаваю		 дзя́жкавым дзя́жкавымі
М. дзя́жкавым дзя́жкавай дзя́жкавым дзя́жкавых

Крыніцы: tsblm1996.