дзяду́сеў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяду́сеў дзяду́сева дзяду́сева дзяду́севы
Р. дзяду́севага дзяду́севай
дзяду́севае		 дзяду́севага дзяду́севых
Д. дзяду́севаму дзяду́севай дзяду́севаму дзяду́севым
В. дзяду́сеў (неадуш.)
дзяду́севага (адуш.)		 дзяду́севу дзяду́сева дзяду́севы (неадуш.)
дзяду́севых (адуш.)
Т. дзяду́севым дзяду́севай
дзяду́севаю		 дзяду́севым дзяду́севымі
М. дзяду́севым дзяду́севай дзяду́севым дзяду́севых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)