Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

горналы́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горналы́жны	горналы́жная	горналы́жнае	горналы́жныя
Р.	горналы́жнага	горналы́жнай горналы́жнае	горналы́жнага	горналы́жных
Д.	горналы́жнаму	горналы́жнай	горналы́жнаму	горналы́жным
В.	горналы́жны (неадуш.) горналы́жнага (адуш.)	горналы́жную	горналы́жнае	горналы́жныя (неадуш.) горналы́жных (адуш.)
Т.	горналы́жным	горналы́жнай горналы́жнаю	горналы́жным	горналы́жнымі
М.	горналы́жным	горналы́жнай	горналы́жным	горналы́жных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

горналясі́сты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горналясі́сты	горналясі́стая	горналясі́стае	горналясі́стыя
Р.	горналясі́стага	горналясі́стай горналясі́стае	горналясі́стага	горналясі́стых
Д.	горналясі́стаму	горналясі́стай	горналясі́стаму	горналясі́стым
В.	горналясі́сты (неадуш.)	горналясі́стую	горналясі́стае	горналясі́стыя (неадуш.)
Т.	горналясі́стым	горналясі́стай горналясі́стаю	горналясі́стым	горналясі́стымі
М.	горналясі́стым	горналясі́стай	горналясі́стым	горналясі́стых

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

горнаперасе́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнаперасе́чаны	горнаперасе́чаная	горнаперасе́чанае	горнаперасе́чаныя
Р.	горнаперасе́чанага	горнаперасе́чанай горнаперасе́чанае	горнаперасе́чанага	горнаперасе́чаных
Д.	горнаперасе́чанаму	горнаперасе́чанай	горнаперасе́чанаму	горнаперасе́чаным
В.	горнаперасе́чаны (неадуш.) горнаперасе́чанага (адуш.)	горнаперасе́чаную	горнаперасе́чанае	горнаперасе́чаныя (неадуш.) горнаперасе́чаных (адуш.)
Т.	горнаперасе́чаным	горнаперасе́чанай горнаперасе́чанаю	горнаперасе́чаным	горнаперасе́чанымі
М.	горнаперасе́чаным	горнаперасе́чанай	горнаперасе́чаным	горнаперасе́чаных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

горнапрамысло́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	горнапрамысло́вец	горнапрамысло́ўцы
Р.	горнапрамысло́ўца	горнапрамысло́ўцаў
Д.	горнапрамысло́ўцу	горнапрамысло́ўцам
В.	горнапрамысло́ўца	горнапрамысло́ўцаў
Т.	горнапрамысло́ўцам	горнапрамысло́ўцамі
М.	горнапрамысло́ўцу	горнапрамысло́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

горнапрамысло́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнапрамысло́вы	горнапрамысло́вая	горнапрамысло́вае	горнапрамысло́выя
Р.	горнапрамысло́вага	горнапрамысло́вай горнапрамысло́вае	горнапрамысло́вага	горнапрамысло́вых
Д.	горнапрамысло́ваму	горнапрамысло́вай	горнапрамысло́ваму	горнапрамысло́вым
В.	горнапрамысло́вы (неадуш.) горнапрамысло́вага (адуш.)	горнапрамысло́вую	горнапрамысло́вае	горнапрамысло́выя (неадуш.) горнапрамысло́вых (адуш.)
Т.	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вай горнапрамысло́ваю	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вымі
М.	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вай	горнапрамысло́вым	горнапрамысло́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнапрахо́дчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнапрахо́дчы	горнапрахо́дчая	горнапрахо́дчае	горнапрахо́дчыя
Р.	горнапрахо́дчага	горнапрахо́дчай горнапрахо́дчае	горнапрахо́дчага	горнапрахо́дчых
Д.	горнапрахо́дчаму	горнапрахо́дчай	горнапрахо́дчаму	горнапрахо́дчым
В.	горнапрахо́дчы (неадуш.) горнапрахо́дчага (адуш.)	горнапрахо́дчую	горнапрахо́дчае	горнапрахо́дчыя (неадуш.) горнапрахо́дчых (адуш.)
Т.	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчай горнапрахо́дчаю	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчымі
М.	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчай	горнапрахо́дчым	горнапрахо́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнапрахо́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	горнапрахо́дчык	горнапрахо́дчыкі
Р.	горнапрахо́дчыка	горнапрахо́дчыкаў
Д.	горнапрахо́дчыку	горнапрахо́дчыкам
В.	горнапрахо́дчыка	горнапрахо́дчыкаў
Т.	горнапрахо́дчыкам	горнапрахо́дчыкамі
М.	горнапрахо́дчыку	горнапрахо́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

горнапяхо́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнапяхо́тны	горнапяхо́тная	горнапяхо́тнае	горнапяхо́тныя
Р.	горнапяхо́тнага	горнапяхо́тнай горнапяхо́тнае	горнапяхо́тнага	горнапяхо́тных
Д.	горнапяхо́тнаму	горнапяхо́тнай	горнапяхо́тнаму	горнапяхо́тным
В.	горнапяхо́тны (неадуш.) горнапяхо́тнага (адуш.)	горнапяхо́тную	горнапяхо́тнае	горнапяхо́тныя (неадуш.) горнапяхо́тных (адуш.)
Т.	горнапяхо́тным	горнапяхо́тнай горнапяхо́тнаю	горнапяхо́тным	горнапяхо́тнымі
М.	горнапяхо́тным	горнапяхо́тнай	горнапяхо́тным	горнапяхо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

горнарабо́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	горнарабо́чы	горнарабо́чая	горнарабо́чае	горнарабо́чыя
Р.	горнарабо́чага	горнарабо́чай горнарабо́чае	горнарабо́чага	горнарабо́чых
Д.	горнарабо́чаму	горнарабо́чай	горнарабо́чаму	горнарабо́чым
В.	горнарабо́чы (неадуш.) горнарабо́чага (адуш.)	горнарабо́чую	горнарабо́чае	горнарабо́чыя (неадуш.) горнарабо́чых (адуш.)
Т.	горнарабо́чым	горнарабо́чай горнарабо́чаю	горнарабо́чым	горнарабо́чымі
М.	горнарабо́чым	горнарабо́чай	горнарабо́чым	горнарабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горнарабо́чы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	горнарабо́чы	горнарабо́чыя
Р.	горнарабо́чага	горнарабо́чых
Д.	горнарабо́чаму	горнарабо́чым
В.	горнарабо́чага	горнарабо́чых
Т.	горнарабо́чым	горнарабо́чымі
М.	горнарабо́чым	горнарабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)