Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

го́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. го́ра
Р. го́ра
Д. го́ру
В. го́ра
Т. го́рам
М. го́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́рад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рад гарады́
Р. го́рада гарадо́ў
Д. го́раду гарада́м
В. го́рад гарады́
Т. го́радам гарада́мі
М. го́радзе гарада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горадабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. горадабудаўні́к горадабудаўнікі́
Р. горадабудаўніка́ горадабудаўніко́ў
Д. горадабудаўніку́ горадабудаўніка́м
В. горадабудаўніка́ горадабудаўніко́ў
Т. горадабудаўніко́м горадабудаўніка́мі
М. горадабудаўніку́ горадабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горадабудаўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. горадабудаўні́цтва
Р. горадабудаўні́цтва
Д. горадабудаўні́цтву
В. горадабудаўні́цтва
Т. горадабудаўні́цтвам
М. горадабудаўні́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горадабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горадабудаўні́чы горадабудаўні́чая горадабудаўні́чае горадабудаўні́чыя
Р. горадабудаўні́чага горадабудаўні́чай
горадабудаўні́чае
горадабудаўні́чага горадабудаўні́чых
Д. горадабудаўні́чаму горадабудаўні́чай горадабудаўні́чаму горадабудаўні́чым
В. горадабудаўні́чы (неадуш.)
горадабудаўні́чага (адуш.)
горадабудаўні́чую горадабудаўні́чае горадабудаўні́чыя (неадуш.)
горадабудаўні́чых (адуш.)
Т. горадабудаўні́чым горадабудаўні́чай
горадабудаўні́чаю
горадабудаўні́чым горадабудаўні́чымі
М. горадабудаўні́чым горадабудаўні́чай горадабудаўні́чым горадабудаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горадаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горадаўтвара́льны горадаўтвара́льная горадаўтвара́льнае горадаўтвара́льныя
Р. горадаўтвара́льнага горадаўтвара́льнай
горадаўтвара́льнае
горадаўтвара́льнага горадаўтвара́льных
Д. горадаўтвара́льнаму горадаўтвара́льнай горадаўтвара́льнаму горадаўтвара́льным
В. горадаўтвара́льны (неадуш.)
горадаўтвара́льнага (адуш.)
горадаўтвара́льную горадаўтвара́льнае горадаўтвара́льныя (неадуш.)
горадаўтвара́льных (адуш.)
Т. горадаўтвара́льным горадаўтвара́льнай
горадаўтвара́льнаю
горадаўтвара́льным горадаўтвара́льнымі
М. горадаўтвара́льным горадаўтвара́льнай горадаўтвара́льным горадаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

горадафармава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горадафармава́льны горадафармава́льная горадафармава́льнае горадафармава́льныя
Р. горадафармава́льнага горадафармава́льнай
горадафармава́льнае
горадафармава́льнага горадафармава́льных
Д. горадафармава́льнаму горадафармава́льнай горадафармава́льнаму горадафармава́льным
В. горадафармава́льны (неадуш.)
горадафармава́льнага (адуш.)
горадафармава́льную горадафармава́льнае горадафармава́льныя (неадуш.)
горадафармава́льных (адуш.)
Т. горадафармава́льным горадафармава́льнай
горадафармава́льнаю
горадафармава́льным горадафармава́льнымі
М. горадафармава́льным горадафармава́льнай горадафармава́льным горадафармава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Го́радзень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Го́радзень
Р. Го́радня
Д. Го́радню
В. Го́радзень
Т. Го́раднем
М. Го́радні

Го́радня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Го́радня
Р. Го́радні
Д. Го́радні
В. Го́радню
Т. Го́радняй
Го́радняю
М. Го́радні

Крыніцы: piskunou2012.

го́рад-геро́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рад-геро́й гарады-геро́і
Р. го́рада-геро́я гарадо́ў-геро́яў
Д. го́раду-геро́ю гарада́м-геро́ям
В. го́рад-геро́й гарады-геро́і
Т. го́радам-геро́ем гарада́мі-геро́ямі
М. го́радзе-геро́і гарада́х-геро́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.