Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
бвгдежйклмнпрстўфхцш

го́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. го́н
Р. го́ну
Д. го́ну
В. го́н
Т. го́нам
М. го́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́нам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
го́нам - -

Крыніцы: piskunou2012.

го́нар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. го́нар
Р. го́нару
Д. го́нару
В. го́нар
Т. го́нарам
М. го́нары

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́начнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́начнік го́начнікі
Р. го́начніка го́начнікаў
Д. го́начніку го́начнікам
В. го́начніка го́начнікаў
Т. го́начнікам го́начнікамі
М. го́начніку го́начніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

го́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́начны го́начная го́начнае го́начныя
Р. го́начнага го́начнай
го́начнае		 го́начнага го́начных
Д. го́начнаму го́начнай го́начнаму го́начным
В. го́начны (неадуш.)
го́начнага (адуш.)		 го́начную го́начнае го́начныя (неадуш.)
го́начных (адуш.)
Т. го́начным го́начнай
го́начнаю		 го́начным го́начнымі
М. го́начным го́начнай го́начным го́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́нвед

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. го́нвед
Р. го́нведа
Д. го́нведу
В. го́нвед
Т. го́нведам
М. го́нведзе

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

го́нг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́нг го́нгі
Р. го́нга го́нгаў
Д. го́нгу го́нгам
В. го́нг го́нгі
Т. го́нгам го́нгамі
М. го́нгу го́нгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́ні

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. го́ні
Р. го́ней
Д. го́ням
В. го́ні
Т. го́нямі
М. го́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́ніста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
го́ніста - -

Крыніцы: piskunou2012.

го́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́ністы го́ністая го́ністае го́ністыя
Р. го́ністага го́ністай
го́ністае		 го́ністага го́ністых
Д. го́ністаму го́ністай го́ністаму го́ністым
В. го́ністы (неадуш.)
го́ністага (адуш.)		 го́ністую го́ністае го́ністыя (неадуш.)
го́ністых (адуш.)
Т. го́ністым го́ністай
го́ністаю		 го́ністым го́ністымі
М. го́ністым го́ністай го́ністым го́ністых

Крыніцы: piskunou2012.