го́начнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́начнік го́начнікі
Р. го́начніка го́начнікаў
Д. го́начніку го́начнікам
В. го́начніка го́начнікаў
Т. го́начнікам го́начнікамі
М. го́начніку го́начніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)