го́хаць
‘вымаўляць "гох"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
го́хаю |
го́хаем |
2-я ас. |
го́хаеш |
го́хаеце |
3-я ас. |
го́хае |
го́хаюць |
Прошлы час |
м. |
го́хаў |
го́халі |
ж. |
го́хала |
н. |
го́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
го́хай |
го́хайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
го́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
го́хканне |
Р. |
го́хкання |
Д. |
го́хканню |
В. |
го́хканне |
Т. |
го́хканнем |
М. |
го́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́хкаць
‘вымаўляць "гох"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
го́хкаю |
го́хкаем |
2-я ас. |
го́хкаеш |
го́хкаеце |
3-я ас. |
го́хкае |
го́хкаюць |
Прошлы час |
м. |
го́хкаў |
го́хкалі |
ж. |
го́хкала |
н. |
го́хкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
го́хкай |
го́хкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
го́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́хнуць
‘аднакратны дзеяслоў да гохкаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
го́хну |
го́хнем |
2-я ас. |
го́хнеш |
го́хнеце |
3-я ас. |
го́хне |
го́хнуць |
Прошлы час |
м. |
го́хнуў |
го́хнулі |
ж. |
го́хнула |
н. |
го́хнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
го́хні |
го́хніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
го́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.