го́хаць
‘вымаўляць "гох"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́хаю |
го́хаем |
| 2-я ас. |
го́хаеш |
го́хаеце |
| 3-я ас. |
го́хае |
го́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
го́хаў |
го́халі |
| ж. |
го́хала |
| н. |
го́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́хай |
го́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
го́хканне |
| Р. |
го́хкання |
| Д. |
го́хканню |
| В. |
го́хканне |
| Т. |
го́хканнем |
| М. |
го́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́хкаць
‘вымаўляць "гох"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́хкаю |
го́хкаем |
| 2-я ас. |
го́хкаеш |
го́хкаеце |
| 3-я ас. |
го́хкае |
го́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
го́хкаў |
го́хкалі |
| ж. |
го́хкала |
| н. |
го́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́хкай |
го́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
го́хнуць
‘аднакратны дзеяслоў да гохкаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́хну |
го́хнем |
| 2-я ас. |
го́хнеш |
го́хнеце |
| 3-я ас. |
го́хне |
го́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
го́хнуў |
го́хнулі |
| ж. |
го́хнула |
| н. |
го́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́хні |
го́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
го́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.