го́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
го́хканне | |
го́хкання | |
го́хканню | |
го́хканне | |
го́хканнем | |
го́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
го́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
го́хканне | |
го́хкання | |
го́хканню | |
го́хканне | |
го́хканнем | |
го́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)