горадабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горадабудаўні́чы горадабудаўні́чая горадабудаўні́чае горадабудаўні́чыя
Р. горадабудаўні́чага горадабудаўні́чай
горадабудаўні́чае		 горадабудаўні́чага горадабудаўні́чых
Д. горадабудаўні́чаму горадабудаўні́чай горадабудаўні́чаму горадабудаўні́чым
В. горадабудаўні́чы (неадуш.)
горадабудаўні́чага (адуш.)		 горадабудаўні́чую горадабудаўні́чае горадабудаўні́чыя (неадуш.)
горадабудаўні́чых (адуш.)
Т. горадабудаўні́чым горадабудаўні́чай
горадабудаўні́чаю		 горадабудаўні́чым горадабудаўні́чымі
М. горадабудаўні́чым горадабудаўні́чай горадабудаўні́чым горадабудаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)