горнапрахо́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. горнапрахо́дчы горнапрахо́дчая горнапрахо́дчае горнапрахо́дчыя
Р. горнапрахо́дчага горнапрахо́дчай
горнапрахо́дчае		 горнапрахо́дчага горнапрахо́дчых
Д. горнапрахо́дчаму горнапрахо́дчай горнапрахо́дчаму горнапрахо́дчым
В. горнапрахо́дчы (неадуш.)
горнапрахо́дчага (адуш.)		 горнапрахо́дчую горнапрахо́дчае горнапрахо́дчыя (неадуш.)
горнапрахо́дчых (адуш.)
Т. горнапрахо́дчым горнапрахо́дчай
горнапрахо́дчаю		 горнапрахо́дчым горнапрахо́дчымі
М. горнапрахо́дчым горнапрахо́дчай горнапрахо́дчым горнапрахо́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)