горнарабо́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
горнарабо́чы | горнарабо́чыя | |
горнарабо́чага | горнарабо́чых | |
горнарабо́чаму | горнарабо́чым | |
горнарабо́чага | горнарабо́чых | |
горнарабо́чым | горнарабо́чымі | |
горнарабо́чым | горнарабо́чых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)