горнапрахо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
горнапрахо́дчык | горнапрахо́дчыкі | |
горнапрахо́дчыка | горнапрахо́дчыкаў | |
горнапрахо́дчыку | горнапрахо́дчыкам | |
горнапрахо́дчыка | горнапрахо́дчыкаў | |
горнапрахо́дчыкам | горнапрахо́дчыкамі | |
горнапрахо́дчыку | горнапрахо́дчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)