горнапрахо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| горнапрахо́дчык | горнапрахо́дчыкі | |
| горнапрахо́дчыка | горнапрахо́дчыкаў | |
| горнапрахо́дчыку | горнапрахо́дчыкам | |
| горнапрахо́дчыка | горнапрахо́дчыкаў | |
| горнапрахо́дчыкам | горнапрахо́дчыкамі | |
| горнапрахо́дчыку | горнапрахо́дчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)