Verbum

анлайнавы слоўнік

вярту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вяртэ́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

вярха́мі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
вярха́мі	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

вярхі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вярхі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Вярхле́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Вярхлё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Вярхо́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

вярхо́віцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярхо́віцкі	вярхо́віцкая	вярхо́віцкае	вярхо́віцкія
Р.	вярхо́віцкага	вярхо́віцкай вярхо́віцкае	вярхо́віцкага	вярхо́віцкіх
Д.	вярхо́віцкаму	вярхо́віцкай	вярхо́віцкаму	вярхо́віцкім
В.	вярхо́віцкі (неадуш.) вярхо́віцкага (адуш.)	вярхо́віцкую	вярхо́віцкае	вярхо́віцкія (неадуш.) вярхо́віцкіх (адуш.)
Т.	вярхо́віцкім	вярхо́віцкай вярхо́віцкаю	вярхо́віцкім	вярхо́віцкімі
М.	вярхо́віцкім	вярхо́віцкай	вярхо́віцкім	вярхо́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вярхо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы