Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

асінхранізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асінхранізава́ны	асінхранізава́ная	асінхранізава́нае	асінхранізава́ныя
Р.	асінхранізава́нага	асінхранізава́най асінхранізава́нае	асінхранізава́нага	асінхранізава́ных
Д.	асінхранізава́наму	асінхранізава́най	асінхранізава́наму	асінхранізава́ным
В.	асінхранізава́ны асінхранізава́нага	асінхранізава́ную	асінхранізава́нае	асінхранізава́ныя
Т.	асінхранізава́ным	асінхранізава́най асінхранізава́наю	асінхранізава́ным	асінхранізава́нымі
М.	асінхранізава́ным	асінхранізава́най	асінхранізава́ным	асінхранізава́ных

Кароткая форма: асінхранізава́на.

асінхро́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
асінхро́нна	асінхро́нней	-

асінхро́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.	мн.
Н.	асінхро́ннасць	асінхро́ннасці
Р.	асінхро́ннасці	асінхро́ннасцяў асінхро́ннасцей
Д.	асінхро́ннасці	асінхро́ннасцям
В.	асінхро́ннасць	асінхро́ннасці
Т.	асінхро́ннасцю	асінхро́ннасцямі
М.	асінхро́ннасці	асінхро́ннасцях

Крыніцы: piskunou2012.

асінхро́нна-а́драсны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асінхро́нна-а́драсны	асінхро́нна-а́драсная	асінхро́нна-а́драснае	асінхро́нна-а́драсныя
Р.	асінхро́нна-а́драснага	асінхро́нна-а́драснай асінхро́нна-а́драснае	асінхро́нна-а́драснага	асінхро́нна-а́драсных
Д.	асінхро́нна-а́драснаму	асінхро́нна-а́драснай	асінхро́нна-а́драснаму	асінхро́нна-а́драсным
В.	асінхро́нна-а́драсны (неадуш.) асінхро́нна-а́драснага (адуш.)	асінхро́нна-а́драсную	асінхро́нна-а́драснае	асінхро́нна-а́драсныя (неадуш.) асінхро́нна-а́драсных (адуш.)
Т.	асінхро́нна-а́драсным	асінхро́нна-а́драснай асінхро́нна-а́драснаю	асінхро́нна-а́драсным	асінхро́нна-а́драснымі
М.	асінхро́нна-а́драсным	асінхро́нна-а́драснай	асінхро́нна-а́драсным	асінхро́нна-а́драсных

Крыніцы: piskunou2012.

асінхро́нна-іо́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асінхро́нна-іо́нны	асінхро́нна-іо́нная	асінхро́нна-іо́ннае	асінхро́нна-іо́нныя
Р.	асінхро́нна-іо́ннага	асінхро́нна-іо́ннай асінхро́нна-іо́ннае	асінхро́нна-іо́ннага	асінхро́нна-іо́нных
Д.	асінхро́нна-іо́ннаму	асінхро́нна-іо́ннай	асінхро́нна-іо́ннаму	асінхро́нна-іо́нным
В.	асінхро́нна-іо́нны (неадуш.) асінхро́нна-іо́ннага (адуш.)	асінхро́нна-іо́нную	асінхро́нна-іо́ннае	асінхро́нна-іо́нныя (неадуш.) асінхро́нна-іо́нных (адуш.)
Т.	асінхро́нна-іо́нным	асінхро́нна-іо́ннай асінхро́нна-іо́ннаю	асінхро́нна-іо́нным	асінхро́нна-іо́ннымі
М.	асінхро́нна-іо́нным	асінхро́нна-іо́ннай	асінхро́нна-іо́нным	асінхро́нна-іо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

асінхро́нна-сінхро́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асінхро́нна-сінхро́нны	асінхро́нна-сінхро́нная	асінхро́нна-сінхро́ннае	асінхро́нна-сінхро́нныя
Р.	асінхро́нна-сінхро́ннага	асінхро́нна-сінхро́ннай асінхро́нна-сінхро́ннае	асінхро́нна-сінхро́ннага	асінхро́нна-сінхро́нных
Д.	асінхро́нна-сінхро́ннаму	асінхро́нна-сінхро́ннай	асінхро́нна-сінхро́ннаму	асінхро́нна-сінхро́нным
В.	асінхро́нна-сінхро́нны (неадуш.) асінхро́нна-сінхро́ннага (адуш.)	асінхро́нна-сінхро́нную	асінхро́нна-сінхро́ннае	асінхро́нна-сінхро́нныя (неадуш.) асінхро́нна-сінхро́нных (адуш.)
Т.	асінхро́нна-сінхро́нным	асінхро́нна-сінхро́ннай асінхро́нна-сінхро́ннаю	асінхро́нна-сінхро́нным	асінхро́нна-сінхро́ннымі
М.	асінхро́нна-сінхро́нным	асінхро́нна-сінхро́ннай	асінхро́нна-сінхро́нным	асінхро́нна-сінхро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

асінхро́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асінхро́нны	асінхро́нная	асінхро́ннае	асінхро́нныя
Р.	асінхро́ннага	асінхро́ннай асінхро́ннае	асінхро́ннага	асінхро́нных
Д.	асінхро́ннаму	асінхро́ннай	асінхро́ннаму	асінхро́нным
В.	асінхро́нны (неадуш.) асінхро́ннага (адуш.)	асінхро́нную	асінхро́ннае	асінхро́нныя (неадуш.) асінхро́нных (адуш.)
Т.	асінхро́нным	асінхро́ннай асінхро́ннаю	асінхро́нным	асінхро́ннымі
М.	асінхро́нным	асінхро́ннай	асінхро́нным	асінхро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Асі́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Асі́нцы
Р.	Асі́нцаў
Д.	Асі́нцам
В.	Асі́нцы
Т.	Асі́нцамі
М.	Асі́нцах

асі́ны

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асі́ны	асі́ная	асі́нае	асі́ныя
Р.	асі́нага	асі́най асі́нае	асі́нага	асі́ных
Д.	асі́наму	асі́най	асі́наму	асі́ным
В.	асі́ны (неадуш.) асі́нага (адуш.)	асі́ную	асі́нае	асі́ныя (неадуш.) асі́ных (адуш.)
Т.	асі́ным	асі́най асі́наю	асі́ным	асі́нымі
М.	асі́ным	асі́най	асі́ным	асі́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асі́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асі́ны	асі́ная	асі́нае	асі́ныя
Р.	асі́нага	асі́най асі́нае	асі́нага	асі́ных
Д.	асі́наму	асі́най	асі́наму	асі́ным
В.	асі́ны (неадуш.) асі́нага (адуш.)	асі́ную	асі́нае	асі́ныя (неадуш.) асі́ных (адуш.)
Т.	асі́ным	асі́най асі́наю	асі́ным	асі́нымі
М.	асі́ным	асі́най	асі́ным	асі́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)