асінхро́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. асінхро́ннасць асінхро́ннасці
Р. асінхро́ннасці асінхро́ннасцяў
асінхро́ннасцей
Д. асінхро́ннасці асінхро́ннасцям
В. асінхро́ннасць асінхро́ннасці
Т. асінхро́ннасцю асінхро́ннасцямі
М. асінхро́ннасці асінхро́ннасцях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)