аб’ірхава́ць
‘нашыць на кажух ірхі, абшыць мехам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’ірху́ю |
аб’ірху́ем |
| 2-я ас. |
аб’ірху́еш |
аб’ірху́еце |
| 3-я ас. |
аб’ірху́е |
аб’ірху́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’ірхава́ў |
аб’ірхава́лі |
| ж. |
аб’ірхава́ла |
| н. |
аб’ірхава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’ірху́й |
аб’ірху́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’ірхава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’іршы́ць
‘закладваць у шво ірху’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’іршу́ |
аб’іршы́м |
| 2-я ас. |
аб’іршы́ш |
аб’іршыце́ |
| 3-я ас. |
аб’іршы́ць |
аб’ірша́ць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’іршы́ў |
аб’іршы́лі |
| ж. |
аб’іршы́ла |
| н. |
аб’іршы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’іршы́ |
аб’іршы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’іршы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’юра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аб’юра́цыя |
| Р. |
аб’юра́цыі |
| Д. |
аб’юра́цыі |
| В. |
аб’юра́цыю |
| Т. |
аб’юра́цыяй аб’юра́цыяю |
| М. |
аб’юра́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’ю́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’ю́шу |
аб’ю́шым |
| 2-я ас. |
аб’ю́шыш |
аб’ю́шыце |
| 3-я ас. |
аб’ю́шыць |
аб’ю́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’ю́шыў |
аб’ю́шылі |
| ж. |
аб’ю́шыла |
| н. |
аб’ю́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’ю́ш |
- |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’ю́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’я́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’я́ва |
аб’я́вы |
| Р. |
аб’я́вы |
аб’я́ў |
| Д. |
аб’я́ве |
аб’я́вам |
| В. |
аб’я́ву |
аб’я́вы |
| Т. |
аб’я́вай аб’я́ваю |
аб’я́вамі |
| М. |
аб’я́ве |
аб’я́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’яві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яўлю́ся |
аб’я́вімся |
| 2-я ас. |
аб’я́вішся |
аб’я́віцеся |
| 3-я ас. |
аб’я́віцца |
аб’я́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яві́ўся |
аб’яві́ліся |
| ж. |
аб’яві́лася |
| н. |
аб’яві́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яві́ся |
аб’яві́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’яві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’яві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’яўлю́ |
аб’я́вім |
| 2-я ас. |
аб’я́віш |
аб’я́віце |
| 3-я ас. |
аб’я́віць |
аб’я́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’яві́ў |
аб’яві́лі |
| ж. |
аб’яві́ла |
| н. |
аб’яві́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’яві́ |
аб’яві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’яві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’яда́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’яда́ла |
аб’яда́лы |
| Р. |
аб’яда́лы |
аб’яда́л |
| Д. |
аб’яда́ле |
аб’яда́лам |
| В. |
аб’яда́лу |
аб’яда́л |
| Т. |
аб’яда́лай аб’яда́лаю |
аб’яда́ламі |
| М. |
аб’яда́ле |
аб’яда́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’яда́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’яда́ла |
аб’яда́лы |
| Р. |
аб’яда́лы |
аб’яда́л |
| Д. |
аб’яда́лу |
аб’яда́лам |
| В. |
аб’яда́лу |
аб’яда́л |
| Т. |
аб’яда́лам |
аб’яда́ламі |
| М. |
аб’яда́ле |
аб’яда́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’яда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аб’яда́нне |
| Р. |
аб’яда́ння |
| Д. |
аб’яда́нню |
| В. |
аб’яда́нне |
| Т. |
аб’яда́ннем |
| М. |
аб’яда́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.