Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -

а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

аб’ірхава́ць

‘нашыць на кажух ірхі, абшыць мехам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аб’ірху́ю	аб’ірху́ем
2-я ас.	аб’ірху́еш	аб’ірху́еце
3-я ас.	аб’ірху́е	аб’ірху́юць
Прошлы час
м.	аб’ірхава́ў	аб’ірхава́лі
ж.	аб’ірхава́ла
н.	аб’ірхава́ла
Загадны лад
2-я ас.	аб’ірху́й	аб’ірху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	аб’ірхава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аб’іршы́ць

‘закладваць у шво ірху’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аб’іршу́	аб’іршы́м
2-я ас.	аб’іршы́ш	аб’іршыце́
3-я ас.	аб’іршы́ць	аб’ірша́ць
Прошлы час
м.	аб’іршы́ў	аб’іршы́лі
ж.	аб’іршы́ла
н.	аб’іршы́ла
Загадны лад
2-я ас.	аб’іршы́	аб’іршы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	аб’іршы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аб’юра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	аб’юра́цыя
Р.	аб’юра́цыі
Д.	аб’юра́цыі
В.	аб’юра́цыю
Т.	аб’юра́цыяй аб’юра́цыяю
М.	аб’юра́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

аб’ю́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аб’ю́шу	аб’ю́шым
2-я ас.	аб’ю́шыш	аб’ю́шыце
3-я ас.	аб’ю́шыць	аб’ю́шаць
Прошлы час
м.	аб’ю́шыў	аб’ю́шылі
ж.	аб’ю́шыла
н.	аб’ю́шыла
Загадны лад
2-я ас.	аб’ю́ш	-
Дзеепрыслоўе
прош. час	аб’ю́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аб’я́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	аб’я́ва	аб’я́вы
Р.	аб’я́вы	аб’я́ў
Д.	аб’я́ве	аб’я́вам
В.	аб’я́ву	аб’я́вы
Т.	аб’я́вай аб’я́ваю	аб’я́вамі
М.	аб’я́ве	аб’я́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’яві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аб’яўлю́ся	аб’я́вімся
2-я ас.	аб’я́вішся	аб’я́віцеся
3-я ас.	аб’я́віцца	аб’я́вяцца
Прошлы час
м.	аб’яві́ўся	аб’яві́ліся
ж.	аб’яві́лася
н.	аб’яві́лася
Загадны лад
2-я ас.	аб’яві́ся	аб’яві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	аб’яві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’яві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аб’яўлю́	аб’я́вім
2-я ас.	аб’я́віш	аб’я́віце
3-я ас.	аб’я́віць	аб’я́вяць
Прошлы час
м.	аб’яві́ў	аб’яві́лі
ж.	аб’яві́ла
н.	аб’яві́ла
Загадны лад
2-я ас.	аб’яві́	аб’яві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	аб’яві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’яда́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	аб’яда́ла	аб’яда́лы
Р.	аб’яда́лы	аб’яда́л
Д.	аб’яда́ле	аб’яда́лам
В.	аб’яда́лу	аб’яда́л
Т.	аб’яда́лай аб’яда́лаю	аб’яда́ламі
М.	аб’яда́ле	аб’яда́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

аб’яда́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	аб’яда́ла	аб’яда́лы
Р.	аб’яда́лы	аб’яда́л
Д.	аб’яда́лу	аб’яда́лам
В.	аб’яда́лу	аб’яда́л
Т.	аб’яда́лам	аб’яда́ламі
М.	аб’яда́ле	аб’яда́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

аб’яда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	аб’яда́нне
Р.	аб’яда́ння
Д.	аб’яда́нню
В.	аб’яда́нне
Т.	аб’яда́ннем
М.	аб’яда́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.