аб’яві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’яўлю́ аб’я́вім
2-я ас. аб’я́віш аб’я́віце
3-я ас. аб’я́віць аб’я́вяць
Прошлы час
м. аб’яві́ў аб’яві́лі
ж. аб’яві́ла
н. аб’яві́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’яві́ аб’яві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’яві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)