су́мны
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			су́мны | 
					су́мная | 
					су́мнае | 
					су́мныя | 
					
		
			| Р. | 
			су́мнага | 
					су́мнай су́мнае | 
					су́мнага | 
					су́мных | 
					
		
			| Д. | 
			су́мнаму | 
					су́мнай | 
					су́мнаму | 
					су́мным | 
					
		
			| В. | 
			су́мны (неадуш.) су́мнага (адуш.) | 
					су́мную | 
					су́мнае | 
					су́мныя (неадуш.) су́мных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			су́мным | 
					су́мнай су́мнаю | 
					су́мным | 
					су́мнымі | 
					
		
			| М. | 
			су́мным | 
					су́мнай | 
					су́мным | 
					су́мных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
сумнява́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумнява́льнасць | 
			
		
			| Р. | 
			сумнява́льнасці | 
			
		
			| Д. | 
			сумнява́льнасці | 
			
		
			| В. | 
			сумнява́льнасць | 
			
		
			| Т. | 
			сумнява́льнасцю | 
			
		
			| М. | 
			сумнява́льнасці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сумнява́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумнява́льнік | 
			сумнява́льнікі | 
			
		
			| Р. | 
			сумнява́льніка | 
			сумнява́льнікаў | 
			
		
			| Д. | 
			сумнява́льніку | 
			сумнява́льнікам | 
			
		
			| В. | 
			сумнява́льніка | 
			сумнява́льнікаў | 
			
		
			| Т. | 
			сумнява́льнікам | 
			сумнява́льнікамі | 
			
		
			| М. | 
			сумнява́льніку | 
			сумнява́льніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сумнява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумнява́нне | 
			
		
			| Р. | 
			сумнява́ння | 
			
		
			| Д. | 
			сумнява́нню | 
			
		
			| В. | 
			сумнява́нне | 
			
		
			| Т. | 
			сумнява́ннем | 
			
		
			| М. | 
			сумнява́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сумнява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			сумнява́юся | 
			сумнява́емся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			сумнява́ешся | 
			сумнява́ецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			сумнява́ецца | 
			сумнява́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			сумнява́ўся | 
			сумнява́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			сумнява́лася | 
		
		
			| н. | 
			сумнява́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			сумнява́йся | 
			сумнява́йцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			сумнява́ючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
сумнява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			сумняю́ся | 
			сумняё́мся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			сумняе́шся | 
			сумнеяце́ся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			сумняе́цца | 
			сумняю́цца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			сумнява́ўся | 
			сумнява́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			сумнява́лася | 
		
		
			| н. | 
			сумнява́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			сумнява́йся | 
			сумнява́йцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			сумнеючы́ся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сумо́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумо́ | 
			
		
			| Р. | 
			сумо́ | 
			
		
			| Д. | 
			сумо́ | 
			
		
			| В. | 
			сумо́ | 
			
		
			| Т. | 
			сумо́ | 
			
		
			| М. | 
			сумо́ | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
сумо́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			сумо́ўлюся | 
			сумо́вімся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			сумо́вішся | 
			сумо́віцеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			сумо́віцца | 
			сумо́вяцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			сумо́віўся | 
			сумо́віліся | 
		
		
			| ж. | 
			сумо́вілася | 
		
		
			| н. | 
			сумо́вілася | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			сумо́віўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сумо́даць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			сумо́даю | 
			сумо́даем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			сумо́даеш | 
			сумо́даеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			сумо́дае | 
			сумо́даюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			сумо́даў | 
			сумо́далі | 
		
		
			| ж. | 
			сумо́дала | 
		
		
			| н. | 
			сумо́дала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			сумо́дай | 
			сумо́дайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			сумо́даўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сумо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумо́та | 
			
		
			| Р. | 
			сумо́ты | 
			
		
			| Д. | 
			сумо́це | 
			
		
			| В. | 
			сумо́ту | 
			
		
			| Т. | 
			сумо́тай сумо́таю | 
			
		
			| М. | 
			сумо́це | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.