карпану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
карпану́ |
карпанё́м |
| 2-я ас. |
карпане́ш |
карпаняце́ |
| 3-я ас. |
карпане́ |
карпану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
карпану́ў |
карпану́лі |
| ж. |
карпану́ла |
| н. |
карпану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
карпані́ |
карпані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
карпану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карпара́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карпара́нт |
карпара́нты |
| Р. |
карпара́нта |
карпара́нтаў |
| Д. |
карпара́нту |
карпара́нтам |
| В. |
карпара́нта |
карпара́нтаў |
| Т. |
карпара́нтам |
карпара́нтамі |
| М. |
карпара́нце |
карпара́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
карпара́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карпара́нцкі |
карпара́нцкая |
карпара́нцкае |
карпара́нцкія |
| Р. |
карпара́нцкага |
карпара́нцкай карпара́нцкае |
карпара́нцкага |
карпара́нцкіх |
| Д. |
карпара́нцкаму |
карпара́нцкай |
карпара́нцкаму |
карпара́нцкім |
| В. |
карпара́нцкі (неадуш.) карпара́нцкага (адуш.) |
карпара́нцкую |
карпара́нцкае |
карпара́нцкія (неадуш.) карпара́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
карпара́нцкім |
карпара́нцкай карпара́нцкаю |
карпара́нцкім |
карпара́нцкімі |
| М. |
карпара́нцкім |
карпара́нцкай |
карпара́нцкім |
карпара́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
карпаратыві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
карпаратыві́зм |
| Р. |
карпаратыві́зму |
| Д. |
карпаратыві́зму |
| В. |
карпаратыві́зм |
| Т. |
карпаратыві́змам |
| М. |
карпаратыві́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
карпараты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| карпараты́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
карпараты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
карпараты́ўнасць |
| Р. |
карпараты́ўнасці |
| Д. |
карпараты́ўнасці |
| В. |
карпараты́ўнасць |
| Т. |
карпараты́ўнасцю |
| М. |
карпараты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
карпараты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карпараты́ўны |
карпараты́ўная |
карпараты́ўнае |
карпараты́ўныя |
| Р. |
карпараты́ўнага |
карпараты́ўнай карпараты́ўнае |
карпараты́ўнага |
карпараты́ўных |
| Д. |
карпараты́ўнаму |
карпараты́ўнай |
карпараты́ўнаму |
карпараты́ўным |
| В. |
карпараты́ўны (неадуш.) карпараты́ўнага (адуш.) |
карпараты́ўную |
карпараты́ўнае |
карпараты́ўныя (неадуш.) карпараты́ўных (адуш.) |
| Т. |
карпараты́ўным |
карпараты́ўнай карпараты́ўнаю |
карпараты́ўным |
карпараты́ўнымі |
| М. |
карпараты́ўным |
карпараты́ўнай |
карпараты́ўным |
карпараты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
карпарацы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
карпарацы́йнасць |
| Р. |
карпарацы́йнасці |
| Д. |
карпарацы́йнасці |
| В. |
карпарацы́йнасць |
| Т. |
карпарацы́йнасцю |
| М. |
карпарацы́йнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.