кантра́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| кантра́сна |
кантра́сней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
кантра́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кантра́снасць |
| Р. |
кантра́снасці |
| Д. |
кантра́снасці |
| В. |
кантра́снасць |
| Т. |
кантра́снасцю |
| М. |
кантра́снасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кантра́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кантра́сны |
кантра́сная |
кантра́снае |
кантра́сныя |
| Р. |
кантра́снага |
кантра́снай кантра́снае |
кантра́снага |
кантра́сных |
| Д. |
кантра́снаму |
кантра́снай |
кантра́снаму |
кантра́сным |
| В. |
кантра́сны (неадуш.) кантра́снага (адуш.) |
кантра́сную |
кантра́снае |
кантра́сныя (неадуш.) кантра́сных (адуш.) |
| Т. |
кантра́сным |
кантра́снай кантра́снаю |
кантра́сным |
кантра́снымі |
| М. |
кантра́сным |
кантра́снай |
кантра́сным |
кантра́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
кантра́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кантра́ст |
кантра́сты |
| Р. |
кантра́сту |
кантра́стаў |
| Д. |
кантра́сту |
кантра́стам |
| В. |
кантра́ст |
кантра́сты |
| Т. |
кантра́стам |
кантра́стамі |
| М. |
кантра́сце |
кантра́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кантрастава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кантрастава́нне |
| Р. |
кантрастава́ння |
| Д. |
кантрастава́нню |
| В. |
кантрастава́нне |
| Т. |
кантрастава́ннем |
| М. |
кантрастава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кантрастава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
кантрасту́ецца |
кантрасту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
кантрастава́ўся |
кантрастава́ліся |
| ж. |
кантрастава́лася |
| н. |
кантрастава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
кантрастава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
кантрасту́е |
кантрасту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
кантрастава́ў |
кантрастава́лі |
| ж. |
кантрастава́ла |
| н. |
кантрастава́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.