Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Камяні́стая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Камяні́стая
Р. Камяні́стай
Д. Камяні́стай
В. Камяні́стую
Т. Камяні́стай
Камяні́стаю
М. Камяні́стай

камяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камяні́сты камяні́стая камяні́стае камяні́стыя
Р. камяні́стага камяні́стай
камяні́стае
камяні́стага камяні́стых
Д. камяні́стаму камяні́стай камяні́стаму камяні́стым
В. камяні́сты (неадуш.)
камяні́стага (адуш.)
камяні́стую камяні́стае камяні́стыя (неадуш.)
камяні́стых (адуш.)
Т. камяні́стым камяні́стай
камяні́стаю
камяні́стым камяні́стымі
М. камяні́стым камяні́стай камяні́стым камяні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

камяні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. камяні́ца камяні́цы
Р. камяні́цы камяні́ц
Д. камяні́цы камяні́цам
В. камяні́цу камяні́цы
Т. камяні́цай
камяні́цаю
камяні́цамі
М. камяні́цы камяні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Камяні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Камяні́ца
Р. Камяні́цы
Д. Камяні́цы
В. Камяні́цу
Т. Камяні́цай
Камяні́цаю
М. Камяні́цы

камяні́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. камяні́чка камяні́чкі
Р. камяні́чкі камяні́чак
Д. камяні́чцы камяні́чкам
В. камяні́чку камяні́чкі
Т. камяні́чкай
камяні́чкаю
камяні́чкамі
М. камяні́чцы камяні́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Камяні́чнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Камяні́чнік
Р. Камяні́чніка
Д. Камяні́чніку
В. Камяні́чнік
Т. Камяні́чнікам
М. Камяні́чніку

камянко́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камянко́ўскі камянко́ўская камянко́ўскае камянко́ўскія
Р. камянко́ўскага камянко́ўскай
камянко́ўскае
камянко́ўскага камянко́ўскіх
Д. камянко́ўскаму камянко́ўскай камянко́ўскаму камянко́ўскім
В. камянко́ўскі (неадуш.)
камянко́ўскага (адуш.)
камянко́ўскую камянко́ўскае камянко́ўскія (неадуш.)
камянко́ўскіх (адуш.)
Т. камянко́ўскім камянко́ўскай
камянко́ўскаю
камянко́ўскім камянко́ўскімі
М. камянко́ўскім камянко́ўскай камянко́ўскім камянко́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Камянно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Камянно́е
Р. Камянно́га
Д. Камянно́му
В. Камянно́е
Т. Камянны́м
М. Камянны́м

Камяно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Камяно́е
Р. Камяно́га
Д. Камяно́му
В. Камяно́е
Т. Камяны́м
М. Камяны́м

Камянпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Камянпо́лле
Р. Камянпо́лля
Д. Камянпо́ллю
В. Камянпо́лле
Т. Камянпо́ллем
М. Камянпо́ллі