Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -

а в е ё і к л м н о п р с т у ф ц ы ь э я

асна́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	асна́стка
Р.	асна́сткі
Д.	асна́стцы
В.	асна́стку
Т.	асна́сткай асна́сткаю
М.	асна́стцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асна́стчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	асна́стчык	асна́стчыкі
Р.	асна́стчыка	асна́стчыкаў
Д.	асна́стчыку	асна́стчыкам
В.	асна́стчыка	асна́стчыкаў
Т.	асна́стчыкам	асна́стчыкамі
М.	асна́стчыку	асна́стчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

аснасці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аснашчу́ся	аснасці́мся
2-я ас.	аснасці́шся	аснасціце́ся
3-я ас.	аснасці́цца	аснасця́цца
Прошлы час
м.	аснасці́ўся	аснасці́ліся
ж.	аснасці́лася
н.	аснасці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	аснасці́ўшыся

Іншыя варыянты: асна́сціцца.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асна́сціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	асна́шчуся	асна́сцімся
2-я ас.	асна́сцішся	асна́сціцеся
3-я ас.	асна́сціцца	асна́сцяцца
Прошлы час
м.	асна́сціўся	асна́сціліся
ж.	асна́сцілася
н.	асна́сцілася
Дзеепрыслоўе
прош. час	асна́сціўшыся

Іншыя варыянты: аснасці́цца.

Крыніцы: dzsl2007, tsbm1984.

аснасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	аснашчу́	аснасці́м
2-я ас.	аснасці́ш	аснасціце́
3-я ас.	аснасці́ць	аснасця́ць
Прошлы час
м.	аснасці́ў	аснасці́лі
ж.	аснасці́ла
н.	аснасці́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час	аснасці́ўшы

Іншыя варыянты: асна́сціць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асна́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	асна́шчу	асна́сцім
2-я ас.	асна́сціш	асна́сціце
3-я ас.	асна́сціць	асна́сцяць
Прошлы час
м.	асна́сціў	асна́сцілі
ж.	асна́сціла
н.	асна́сціла
Дзеепрыслоўе
прош. час	асна́сціўшы

Іншыя варыянты: аснасці́ць.

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асна́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асна́цкі	асна́цкая	асна́цкае	асна́цкія
Р.	асна́цкага	асна́цкай асна́цкае	асна́цкага	асна́цкіх
Д.	асна́цкаму	асна́цкай	асна́цкаму	асна́цкім
В.	асна́цкі (неадуш.) асна́цкага (адуш.)	асна́цкую	асна́цкае	асна́цкія (неадуш.) асна́цкіх (адуш.)
Т.	асна́цкім	асна́цкай асна́цкаю	асна́цкім	асна́цкімі
М.	асна́цкім	асна́цкай	асна́цкім	асна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асна́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	асна́цтва
Р.	асна́цтва
Д.	асна́цтву
В.	асна́цтва
Т.	асна́цтвам
М.	асна́цтве

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асна́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	асна́ч	асначы́
Р.	аснача́	асначо́ў
Д.	асначу́	аснача́м
В.	аснача́	асначо́ў
Т.	асначо́м	аснача́мі
М.	асначу́	аснача́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асна́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	асна́чу	асна́чым
2-я ас.	асна́чыш	асна́чыце
3-я ас.	асна́чыць	асна́чаць
Прошлы час
м.	асна́чыў	асна́чылі
ж.	асна́чыла
н.	асна́чыла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.